Beloken Binnenhof en verder…

Het woord ‘beloken’ is een kerkelijk woord. We kennen het van ‘Beloken Pasen’ de zondag na Pasen. Dan staan we stil bij de gesloten luiken, waarachter de leerlingen van Jezus zich veilig voelen. En hoe de opgestane Jezus dan door die gesloten (=‘beloken’ ) deuren binnen komt.

Het woord ‘beloken’ schiet me te binnen, als president Abbas van de Palestijnse Autoriteit op donderdag jl. in de Tweede Kamer een besloten gesprek heeft. Het gesprek vindt plaats tussen de Palestijnse delegatie en een aantal Eerste en Tweede Kamerleden. Naast Abbas is ook zijn minister van Buitenlandse Zaken Riad-al-Malki aanwezig

.

Twee Kamervoorzitter van Miltenburg begroet de Palestijnse president Abbas 

De heer Abbas haast zich in Den Haag te verklaren, dat hij afstand neemt van het geweld tussen Palestijnen en Israëliërs.

‘Nu nog thuis en in het Arabisch’, zeggen sommige Kamerleden.

Dat is het punt. In het Midden-Oosten zijn hoffelijkheid en gastvrijheid sterk ontwikkeld. Dat gaat zo ver, dat aan gasten ook graag verteld wordt wat die gasten graag willen horen.

Wij noemen dat: ‘naar de mond praten’, maar dat is Westers gezegd.

Dat de bespreking besloten is, vind ik tegen de regels en gewoonten van ons parlement ingaan. Dat is nu uitgerekend een kans om te laten zien, dat we hier in het Westen zijn en niet in het Midden-Oosten.

Palestijnse president Abbas  in gesprek met Kamerleden

In het gesprek neemt Abbas diverse keren afstand van alle geweld, aldus een Kamerlid. Maar dat is nu uit de tweede hand. En in het Midden-Oosten is de tweede hand geen hand. Wij denken te vaak, dat het in de wereld toegaat zoals wij denken dat het hoort.

Een ander Kamerlid zegt: “Abbas wees het geweld in heel algemene termen af, om er daarna in één adem achteraan te zeggen dat we ook begrip moeten hebben voor de wanhoop van de aanvallers.”

Op de vraag of Abbas overtuigt, horen we Kamerleden zeggen: “Dat gebeurt pas als hij hetzelfde thuis in het Arabisch herhaalt.”

Een groot pijnpunt blijft: de betalingen van de Palestijnse Autoriteit aan families van mensen die aanvallen op Israëli’s hebben gepleegd.

En zo zijn er Kamerleden, die het ‘dubbele gezicht’ van de Palestijnse president afkeuren. Allemaal achter gesloten deuren.

De gedachte is: we moeten ons niet rijk rekenen.

En we moeten ook goed weten, dat Syrische vluchtelingen in zo’n klimaat worden zijn opgevoed. En dat we in Nederland een andere stijl van leven hebben. Dat moet in de omgang vanuit de hulpverlening naar asielzoekende oorlogsvluchtelingen een grotere plaats krijgen dan nu gebeurt. Respect voor een medemens wordt niet alleen verwacht als je het met die persoon eens bent.

Daarom is het nodig, dat we de luiken open gooien en dat we van de daken roepen, dat respect iets is wat je geeft en niet pas, als je het eerst ontvangt.

De luiken mogen open, zodat iedereen, die hier gast is in de samenleving, weet dat we leven in een transparante samenleving, waarin het goed is om te zeggen wat je doet en te doen wat je zegt.

Vandaag is het Hervormingsdag: herijken wat we geloven, opmerkzaam zijn hoe we er aan toe zijn, leven vanuit genade van God, wandelen in de wegen van de Heer en dienstbaar zijn aan de minste van de Mijnen, zegt Jezus – dat is Hervormingsdag!                                 Ds. Wim Scheltens