Na de zomer: op weg naar 150 jaar kerk (7)

Het komt nu wel dichterbij: het feest van 150 jaar kerk. Want de Gereformeerde Kerk te Lunteren bestaat sinds 5 augustus 2012 150 jaar. En we gaan dat vieren een weekend lang! Op vrijdagavond 21 september, zaterdagmiddag en -avond 22 september en zondagmorgen 23 september. We vieren, dat we bij de kerk van Christus mogen behoren! En dat we in het geheel van de apostolische traditie mogen staan. Op vrijdagavond komt prof. Kennedy (Universiteit van Amsterdam) spreken over ‘De
volgende 150 jaar: kerk in een veranderende samenleving’.

In die veranderende samenleving is bezinning op kerk anno 2012 niet overbodig. We zien afbrokkeling van wat in de afgelopen 150 jaar is opgebouwd aan maatschappelijk middenveld. Het christelijk onderwijs houdt het nog het langste vol. Christelijke politieke partijvorming gaat snel achteruit. Bidden we ook voor de verkiezingen van 12 september?

Ik vond het heel aardig om in het opmerkelijke boek ‘Oefenplaatsen’ (Boekencentrum) theologische gesprekken met Engelstalige theologen te lezen, hoe Herman Bavinck (de gereformeerde dogmaticus) invloed heeft met zijn combinatie van vroomheid en openheid naar de cultuur. Bavinck functioneert in de VS door de vertaling van zijn ‘Gereformeerde Dogmatiek’! Ondertussen
worden in die gesprekken stevige noten gekraakt. Dat je gered bent uit genade door Christus, hoe werkt dat bevrijdend uit in je leven?

Dat wij ook brood breken en drinken van de wijn en het Onze Vader bidden – dat is iets wat sinds Jezus wekelijks overal op aarde gebeurt! Dat is zo iets wonderlijks. We vormen een gemeenschap die al eeuwen bestaat. En wij doen daar 150 jaren lang aan mee. Hoe kun je nu vieren dat je 150 jaar geleden uit de vaderlandse kerk bent weggegaan, vroeg iemand we van de week.

We herdenken niet wat 150 jaar geleden is gebeurd, maar wat er in 150 jaren lang is mogen gebeuren met als gevolg, dat we sinds 2004, ruim 8 jaar geleden, verenigd konden zijn – in gebed! Ja, zo heeft dat in de Utrechtse Dom onwaarschijnlijk indrukwekkend geklonken uit de mond van dr. Bas Plaisier. Wilt u wel geloven, dat me dat veel heeft gedaan: we verenigen in gebed. Zo komen vroomheid en eigentijdsheid samen, alsof ze elkaar omhelzen voor Gods aangezicht.

Ds. Scheltens

P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.