Nog even namijmeren over 150 jaar kerk
Nu de Christelijke dogmatiek, van Gijsbert van den Brink en Cees van der Kooi (VU, Amsterdam) onder mijn aandacht is gekomen, geniet ik van de stijl van in dit boek. Je wordt op een vriendelijke manier in een gesprek betrokken over de grote dingen van God, geloof, kerk en Bijbel.
En dan geeft bouwstenen voor de toekomst.
Ik hoop, dat er goede gesprekken over dit boek gaan komen.
Maar in onze gemeente trilt de sfeer van 150 jaar kerk nog even door.
Wat kunnen we vasthouden en waar moet het roer om?
En deze tijd wappert het CDA met zijn ‘c’.
Mensen vragen niet om vast belijnde standpunten.
Nee? Wat zouden ze dan willen?
Met een hype zus en een hype zo kom je ook niet ver.
Een goede ‘c’ – niet te laag, maar een mooie hoge ‘c’ – geeft diepgang en een brede blik.
Dat is wat ik er bij beleef.
Op ons kerkelijk jubileum vertelde prof. Kennedy, dat een bloeiende gemeente opvallend moet zijn, anders en verschillend, maar niet tegen de samenleving zijn: een contrast bieden voor die samenleving. En daarnaast moet ze de gemeenteleden niet overvragen. Dit alles komt samen in de eredienst. Wat daar gebeurt moet een andere en diepere werkelijkheid hebben.
En daar zetten we nu onze schijnwerper op! Wat is dat: contrast bieden? Wat denken we hierbij en willen wij dat er in onze kerkdiensten contrast geboden wordt voor de samenleving?
En zou het ook kunnen doorslaan? Wordt dat niet te veel de wereld in de kerk of gaat het meer om een goede balans vanuit de samenleving de kerk in en vanuit de kerk de samenleving in? Dus: een wisselwerking.
Die ‘c’, liefst die hoge ‘c’, is nog lang niet uitgewerkt!
Want iedere generatie moet de kans krijgen om uit te vinden wat die ‘c’ te bieden heeft.
Ds. Scheltens
P.S.: iedere zaterdag hoop ik voor onze website een column te schrijven.
