Wat een cadeau…
Misschien hebt u het dinsdag ook gehoord: de Russische president Poetin heeft tijdens een bezoek aan Egypte zijn ambtsgenoot Abdel Fattah al-Sisi een typisch Russisch product cadeau gedaan: een AK-47-geweer, ook wel bekend als kalasjnikov. Al-Sisi nam het wapen met een glimlach in ontvangst, zo was op de staatstelevisie te zien. Zo ziet dat cadeau eruit:
Je kunt je ogen niet geloven.
Maar toch moet het wel. Heel de wereld maakt zich druk om de halsstarrige houding van Poetin rond Oost-Oekraïne. De vredesbesprekingen gaan met de uiterste welwillendheid van bondskanselier Merkel door. En Poetin trakteert zijn ambtsgenoot Al-Sisi op een luguber cadeau, waarmee IS en Boko Haram allerlei mensen afslacht. Dat zegt wel iets over de denktrant van Poetin. En Al-Sisi moet er hartelijk om lachen. Dacht hij aan de volgende actie van zijn leger op het Tahrirplein in Caïro?
Hoe kunnen wij daarop reageren?
Wellicht is de beste houding die van de voorbede. Met ontferming bewogen kun je dan schuilen bij de ontferming van de Here God en die ook vragen voor hen die gevallen zijn door dit wanstaltige cadeau.
Misschien kan het zijn, dat je door zo’n vreemd cadeau nog beter kunt ontdekken, hoe goed het is, dat de profeten spreken over zwaarden die omgesmeed zullen worden tot snoeimessen.
Waar ligt je inspiratiebron, zou je je kunnen afvragen als een soort zelfreflectie op het vreselijke nieuws van ontvoeringen, gijzelingen en afslachtingen. Want de gedachte, dat de mensheid zichzelf verbetert, wordt door het nieuws van alledag je uit handen geslagen. Maar het goede nieuws van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar God alles is ons allen zal zijn, mag er ook wezen!
Ds. Scheltens
